نام های فرمایشی و بیست و چهار ساعته ؛ به قلم‌امیر رضا رضایی

نامهای فرمایشی و بیست وچهارساعته....

✍به قلم: امیررضارضایی( اوزی)

دو  تا شاخه گل...
دوتا عکس یادگاری..
وقربون‌ صدقه رفتنهای یک روز، در تقویم هزارهایی از نامها .
.این هم یکی  از اون روزا... 

"روز سالمند"...
 سالمندانی از جنس پدربزرگها ومادربزرگها...
و حتی روز زنان و مردانی که به هزار دلیل و جبر زمانه، پیر شدند...
و نه نامی به پدربزرگ شدن و نه اسمی به مادر بزرگ شدن گرفتتد...
.نه حتی بابا و یا مادر شدن...
 ولی پیر شدند و یا پیر می شوند... 
و بیست و چهار ساعت هیجان برای یک روز به نام، اسم و تقدیرهایی که تاریخ مصرف دارند...
و این چندساعت ،تمام و کمال و دربست از فضای حقیقی و مجازی برمی خیزیم تا جا نمانیم که دنیا بفهمد : سالمندان تاج سر ما هستند....
ودر فضای آسمان و زمین بشویم: فدای همه سالمندان...

گویند:چرخش چرخ کلان مملکت  بدست نوابغ، سیاستمداران زبده و تدابیر گسترده امید است و شما بیسوادان را چه به نقد کشیدن تصمیمات، اوضاع نابسامان اقتصاد و بلبشوی اجتماعی؟
قبول...و باز هم قبول..

ولی می شود این سفارش را عاجزانه تقدیم مسوولان محلی کرد که:

( آرامش سالمندان ما در محیط شهری نیازمند " بوستانی برای سالمندان"  است ...)

سالمندانی که نیازمند آرامش و هم نشینی با همسالان خویش و در محیطی آرامند....
حق سالمندان خویش را، از این شهر دریابیم.... و تمام...