این سری مصاحبه ها کوششی است جهت ارج نهادن به زحمات افرادی که در روستا فعالیتهای گوناگون مهمی داشته اند . به سراغ یتیمی می رویم که اگر دست تقدیر او را از داشتن مهر پدری محروم نمود ولی استعدادش او را به حق به کِسوَت معلمی کشاند تا زمزمه ی مهر پدری را در کلاس درس بنوازد.
مدرسه راهنمایی روستای کهنه سالهای طلایی نمونه بودن را با مدیریت آقای " بهرام رفیعی " تجربه نمود . فوتبال روستای کهنه نیز از حضور شخصیت بزرگانی چون " بهرام رفیعی " اعتبار و ارزشی هدفمند یافت . در زمینه های عمرانی همین بس که سالن اجتماعات دبیرستان سلحشور کهنه فقط ماحصل یکی از خدمات ارزشمند شخصیت " بهرام رفیعی " به روستا می باشد . گرچه از دیدن چهره خندانش محروم هستیم اما "بهرام رفیعی " هنوز الگو و اسطوره فرهنگی روستای کهنه می باشد.
معلمی چو کانونی از آتش است همه کار او سوزش و سازش است
همی سوزد و مهر و گرمی دهد به سنگین دلان درس نرمی دهد
بهرام رفیعی
- لطفاً برای آشنایی بیشتر خوانندگان این وبلاگ خودتان را معرفی نمائید.
- بنده بهرام رفیعی فرزند عبدالرحمن , 45 سال سن دارم و مدیر مدرسه راهنمایی زارعی اوز با 27 سال سابقه خدمت در آموزش و پرورش هستم.
- آیا از شغلتان راضی هستید؟
- طبیعتاً باید بگویم بله کاملاً راضی هستم زیرا شغل معلمی با توجه به علاقه ای که به این شغل دارم شغل بسیار خوبیست هر چند از نظر حقوق و مزایا در حدی نست که زندگی را تامین کند ولی از نظر معنوی و اجتماعی بسیار عالی و رضایتبخش می باشد.
- دوران تحصیل خود را چگونه و کجا گذرانده اید؟
- دوران ابتدایی در مدرسه نوبنیاد کهنه بوده ام و دوران راهنمایی و دبیرستان هم در دبیرستان بهروزیان اوز که در آن زمان راهنمایی و دبیرستان باهم در آن مدرسه بود گذراندم. دو سال تربیت معلم هم در شیراز ( آب باریک ) بوده ام . دوره لیسانس ( رشته زبان و ادبیات فارسی ) در دانشگاه آزاد اسلامی فیروز آباد گذراندم که در سال 1383 وارد آن دانشگاه شدم و اکنون هم دانشجوی دوره فوق لیسانس در رشته تاریخ دوره اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی داراب می باشم که ورودی بهمن ماه 1386 می باشم.
- آیا خودتان را شخص موفقی می دانید ؟
- بله خودم را موفق می دانم .
- چه عواملی در موفقیت شما موثر بودند؟
- علاقه و استعداد و پشتکار در امر مطالعه که حتی بعد از وقفه ای 22 ساله (وقفه به دلیل مشغولیتهای زندگی ) بازهم به این امر با جدّیت ادامه دادم که همین سبب موفقیت در ادامه تحصیل آکادمیک بنده شده است.
- چه کسانی بیشترین تاثیر در امر موفقیت شما داشته اند ؟
- با توجه به اینکه در آن زمانها ( مصادف با دوره راهنمایی تحصیلم ) دانش آموزانی از روستا مثل مرحوم محمدطیب فیروزی – عبدالکریم آزادی و اسماعیل احمدی بنا به دلایلی تحصیل را نیمه تمام در اوز رها کردند چند سال بعد همین باعث شد همهمه ای در روستا ایجاد شود و بزرگان روستا به خود بیایند که در امر تحصیل احساس می شود که نسبت به روستاهای همجوار کمی عقبتر هستیم و این خود نوعی تلاش را در بزرگان ایجاد کرد که بزرگان بچه های روستا را شدیداً مورد تشویق خود قرار دادند از جمله برادرهایم حاج هاشم – حاج صالح و مخصوصاً حاج محمد از همین کسانی بودند که بر امر تحصیل تاکید بسیار داشتند که به اوز بیاییم که همین حرکت از سوی برادرانم سبب شد که همراه دیگر دوستانم احمد آزادی – ابراهیم محمودی – عبداله سلامی – عبداله فیروزی – محمد وطنخواه – محمدنور زمانی و عبدالکریم رهنورد جهت ادامه تحصیل به اوز بیاییم و این تشویق برادرانم و جوّ پاک و سالم روستای کهنه و شهر اوز در آن زمان و عشق و علاقه ی همه این چند نفر به ادامه تحصیل و لطف و محبت مادرانه مادرانی که هر ماه یکی از آنها موظف بود در امورات تحصیل و خانه ما را یاری فرمایند , باعث موفقیت در امر تحصیل تا مقطع دیپلم شد و حتی به یاد دارم که همگی ما درسهایمان خوب بود و با نمرات عالی دوران تحصیل را تا آن مقطع گذراندیم. به خاطر دارم که در زمین فوتبال بودم آقای حاج عبدالعزیز عبدی خبر قبولی ام را در تربیت معلم به من دادند که بعد از آن دو سال در دوره تربیت معلم شیراز با موفقیت گذراندم و در دوران لیسانس و فوق لیسانس تلاش و پشتکار خودم و همکاری و حمایت خانواده ام مخصوصاً همسرم در امر موفقیم دخیل بوده اند.
- معلمی خود را از کجا شروع نمودید ؟
- در سال 1361 و از روستای خودم کهنه شروع کردم.
- به عنوان اولین معلم روستا چه توصیه ای به معلمان دارید؟
- با توجه به اینکه پیشرفت و توسعه هر جامعه ای در گرو امکانات مادی و معنوی و فرهنگی آن جامعه می باشد صحبتم با همکاران فرهنگی ام که با تلاش و سعی و همت وافر خود به این جایگاه و مقام والای معلمی رسیده اند اینست که غافل از امر تحصیل فرزندان روستا نشوند و این سفارش بنده به همه برسانند:
من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش * که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی
که انشاء اله همه زیرک هستند و کشتی توسعه مادی و فرهنگی روستا را به ساحل ترقی و توسعه خواهند رساند.
- آیا نظام آموزشی در دوران خدمت شما دچار تغییر و تحولی شده است ؟
- بله , یک نظام آموزشی بر اساس اینکه جامعه در حال تغییر و تحول است می بایست دستخوش تغییر باشد و حرکتجامعه به سمت جامعه ی نو و مدرن می باشد اما نسبت به 27 سال قبل مقداری با توجه به اینکه در حال حاضر نظام آموزشی ما محصّل سالاریست , دست معلم در امر تعلیم وتربیت مثل سابق باز نیست . در گذشته قدرت تاثیرگذاری در دست معلم بود و امروزه لازم است با توجه به شگردهای زمانه و آموزشهای نوین حرکت کنیم وگرنه کشتی آموزش و پرورش به ساحل ترقی نخواهد رسید.
- در گذشته در روستا و الان در اوز چه فعالیتهای اجتماعی داشته اید؟
- به عنوان اولین معلم روستا و توقع اهالی از بنده و علاقه ام به امورات اجتماعی در همه زمینه های فرهنگی , عمرانی و ورزشی شرکت داشتم به عنوان مثال در ساخت مدرسه راهنمایی دخترانه فعلی کهنه ( راهنمایی سابق پسرانه ) – سالن دبیرستان سلحشور , زمین های فوتبال , لوله کشی و حفر چاه برکه گلشا که همه اینها در سایه همدلی , همکاری , مشارکت و اعتماد اهالی به بنده میسر گردید . واقعاً همکاری عمرانی اهالی در آن زمانها زیاد بود و در شهر اوز هم با توجه به علاقه ام جایگاه خود را در امورات فرهنگی پیدا کردم و ادامه تحصیل دوره لیسانس و فوق لیسانس را نیز درزمانی که ساکن شهر اوز شدم شروع کرده ام که البته جوّ فرهنگی اوز در این امر سهیم بود و در انجمنهای علمی فرهنگی اوز شرکت داشته ام , در برنامه های انجمن ادبی اوز شرکت می کنم و از اعضای هیات امنای دانشگاه آزاد اسلامی اوز هم می باشم.
- نظر شما در رابطه با وبلاگ مربوطی ( کهنه اوز ) چیست؟
- با توجه به اینکه این وبلاگ پل ارتباطی بین گذشته , حال و آینده تاریخ روستا می باشد و با توجه به پیشرفت فناوری اطلاعات و عصر اینترنت و ارتباطات و دهکده جهانی این یک امر بسیار لازم و ضروری بود که شما آقایان مصطفی رضایی و مرتضی اسماعیلی در این امر قدم گذاشته اید که انشاءاله همیشه و در همه زمینه ها موفق و موید باشید که با این وبلاگتان موفقیت و پیشرفت روستا تضمین می کند.
گزارش از : مصطفی رضایی و مرتضی اسماعیلی
