
برکه گلشا چگونه به داد ما رسید ؟
" قسمت اوّل "
گرم شدن تدریجی کره زمین وکاهش شدید آب های زیر زمینی در اثر مصرف بی رویه ی آن در مصارف روزمره ، صنعتی و کشاورزی غیر اصولی ،سبب شد تا نگرانی بشر روز به روز از به بن بست رسیدن در حل مشکلات خود بخصوص درمسئله ی آب مصرفی و شرب ، این مایه و مایع حیاتی بیشتر و بیشتر شود . مردم روستای کهنه نیز از دیرباز ، قبل از این که به صورت جدی و شدید دچار مشکل کم آبی و بی آبی شوند ، دنبال راهکارهای اساسی برای زادگاه خود بوده اند . چاه ها و مخازن قدیمی مربوط به بافت قدیم قبل از انقلاب ، چاه ها و منبع های بعد از انقلاب مربوط به بافت میانی ( کفه ) و چاه مربوط ( مربط ) و منابع متعلق به بافت میانی و شهرک کهنه دلایل روشن و واضح بر آینده نگری مسیولین و دلسوزان و دیگر اهالی روستای کهنه و شهرک می باشد .

آقای شهباز شکیبا از برکه گلشا می گوید .
برای نسل جوان که روزانه به صورت مرتب نام برکه گلشا را از بزرگان می شنوند ، چندان نامی آشنا نیست . وبلاگ مربوطی بر حسب وظیفه و به پاس قدردانی از مردانی که دلسوزانه از ابتدای برکه گلشا یعنی سی سال قبل دست اندر کاراین مهم بوده اند تا به امروز ، گفت و گویی انجام داده ایم با آقای شهباز شکیبا که به عنوان عضوی از این مجموعه ی دست اندکار چاه برکه گلشا پای اکثر قراردادهای حفر و ته زنی چاه را امضا نموده و آزمایش های مربوطه به آب چاه نیز به اسم ایشان ثبت شده است .
آقای شکیبا ، ضمن تقدیر و تشکر از شما و همکارانتان که زحمات فراوانی برای برکه گلشا کشیده اید ، بفرمایید جریان برکه گلشا از کجا شروع شد ؟
به نام خداوند بخشنده و مهربان
ضمن تشکر ازدست اندر کاران وبلاگ مربوطی ، ابتدا فردی از شهر خور لار متوجه می شود که روستای کهنه دارای آب شرب و مصرفی بهداشتی نمی باشد ، پیشنهاد می دهد که چنانچه در نزدیکی کهنه آب خوبی پیدا شود ، هزینه ی آن را می پردازم که آقایان هاشم رفیعی و محمد ( عبدالرحمان ) رفیعی مهندسی را به منطقه ی مربوط می آورند و مهندس پس از بررسی های لازمه می گوید که در این منطقه آب قابل شرب نیست و اگر راه ( جاده ای ) برای رفتن به پشت این کوه یعنی منطقه ی برکه گلشا وجود دارد ، برویم و بررسی انجام دهیم ، که می گویند راه ( گردنه مربط ) وجود دارد و می روند و پس از بررسی های علمی و کارشناسانه ، دقیقا همین جای چاه فعلی را انتخاب می نمایند .
برای حفر قانونی و صدور مجوز چاه ، چه مراحلی را طی نمودید ؟
بعد از مشخص شدن محل حفر چاه ، آقای محمد ( عبدالرحمان ) رفیعی اقدام به درخواست پروانه ی چاه می کند که پس ازمشکلات و رفت و آمدهای بسیار بالاخره پروانه ی چاه صادر می گردد . پس از صدور پروانه از خَـــِیــّر خوری و سید عبدالله هاشمی گلاری تقاضای پرداخت هزینه می شود که با کارشکنی هایی ، این دو خَیـّر از پرداخت هزینه منصرف می شوند .
پس از منصرف شدن خَـــِیــّر خوری ، از چه منبعی هزینه ی حفر چاه را تامین نمودید ؟
بعد از آن محمد ( عبدالرحمان ) رفیعی به اتفاق اینجانب ( شهباز شکیبا ) در کویت تصمیم به جمع آوری پول از کهنه ایهای مقیم در کویت نمودیم که الحمدلله پول جمع آوری شد و و بنده (شهباز شکیبا ) آمدم ایران که نامه ای به پیشنهاد محمد ( عبدالرحمان ) رفیعی از طرف کهنه ایهای مقیم کویت به بنده ( شهباز شکیبا ) و استاد بهرام رفیعی نوشته بودند که ما از شما تقاضای حفر چاه داریم و ماهم قبول نمودیم و مهندسی به نام قواملو که در آن زمان در گراش چاه حفر می نمودصحبت کردیم و ما دو نفر به اتفاق آقایان عبدالعلی راستی و مرحوم مندنی ( کاکاخان ) وطن خواه رفتیم و قرار داد حفر چاه را بستیم .
آیا برای حفر چاه با مشکلاتی هم روبرو شدید ؟
بله ، مشکلات زیادی داشتیم . در آن زمان با کارشکنی های که شد نتوانستیم چاه را حفر نماییم زیرا می خواستیم عشایر منطقه مطمئن شوند که این چاه برای شرب و مصارف خانگی می باشد نه برای کشاورزی و زراعت و اهالی کهنه نظر سوئی نسبت به آنها و مراتع شان ندارند و از طرف دیگر در همان موقع بنده ناچار بودم به کویت برگردم و دیدم چنانچه قرارداد را فسخ نمایم شاید دیگر چنین پیمانکاری و با این قیمت پیدا نکنیم . با همکارم استاد بهرام رفیعی مشورتی کردم و قرارشد تا با مهندس صحبت کنیم و بنده وکالت نامه ای به برادرم مرحوم محمد شکیبا و عمویم عبدالعلی راستی دادم که هر کدام به تنهایی از طرف بنده وکیل می باشند تا به نمایندگی از طرف اهالی کهنه کار حفر چاه را به عهده بگیرند و طرف قرارداد و حساب کتاب با مهندس باشند و از طرف استاد بهرام رفیعی و مهندس نیز مورد قبول قرار گرفت .

بالاخره همکاران شما موفق به حفر چاه شدند ؟
ادامه دارد ...